Aby użyć uproszczonego nazewnictwa plików kopii zapasowych, wykonaj jedną z następujących czynności:
Na ekranie powitalnym kliknij Utwórz plan tworzenia kopii zapasowych, rozwiń Pokaż nazewnictwo plików kopii zapasowych, komentarze dotyczące archiwum i zaznacz pole wyboru Plikom kopii zapasowej nadawaj nazwy archiwum.
Kiedy kopia zapasowa jest tworzona na podłączonym lokalnie dysku RDX lub dysku flash USB, pole wyboru Plikom kopii zapasowej nadawaj nazwy archiwum nie pojawia się. W takim przypadku tryb urządzenia wymiennego określa, czy będzie używany standardowy czy uproszczony schemat nazewnictwa. W systemie Linux pole wyboru pojawia się po ręcznym zamontowaniu urządzenia.
Na ekranie powitalnym kliknij Utwórz kopię zapasową. Uproszczone nazewnictwo będzie używane zawsze, gdy miejsce docelowe kopii zapasowej obsługuje tę funkcję (zobacz „Ograniczenia” poniżej).
W przypadku używania uproszczonego nazewnictwa plików
Nazwa pliku pierwszej (pełnej) kopii zapasowej w archiwum będzie zawierała nazwę archiwum, na przykład: MojeDane.tib. Nazwy plików kolejnych (przyrostowych lub różnicowych) kopii zapasowych będą zawierać indeks. Na przykład: MojeDane2.tib, MojeDane3.tib itd.
Ten prosty schemat nazewnictwa umożliwia utworzenie przenośnego obrazu komputera na nośniku wymiennym lub przeniesienie kopii zapasowych do innej lokalizacji przy użyciu skryptu.
Przed utworzeniem nowej pełnej kopii zapasowej program usuwa całe archiwum i zakłada nowe.
Jest to istotne w sytuacji, gdy używane są wymienne dyski twarde USB, a na każdym z nich ma się znajdować jedna pełna kopia zapasowa lub wszystkie kopie zapasowe utworzone w danym tygodniu. Może jednak zdarzyć się, że nie zostanie utworzona żadna kopia zapasowa, gdy nie powiedzie się utworzenie pełnej kopii zapasowej na jedynym dysku.
Ten sposób działania można ograniczyć, dodając do nazwy archiwum zmienną [Date].
W przypadku używania standardowego nazewnictwa plików
Każda kopia zapasowa będzie miała unikatową nazwę pliku zawierającą dokładny znacznik czasu oraz typ kopii zapasowej. Na przykład: MojeDane_2010_03_26_17_01_38_960D.tib. Ten standard nazewnictwa umożliwia używanie szerszego zakresu lokalizacji docelowych kopii zapasowych oraz schematów tworzenia kopii zapasowych.
Ograniczenia
Uproszczone nazewnictwo plików nie jest dostępne w następujących przypadkach:
Korzystanie ze scentralizowanego planu tworzenia kopii zapasowych.
Tworzenie kopii zapasowych w skarbcu zarządzanym, na taśmie, w strefie Acronis Secure Zone lub w magazynie Acronis Cloud Storage.
Tworzenie kopii zapasowych maszyn wirtualnych przy użyciu agenta dla VMware lub agenta dla Hyper-V.
Tworzenie kopii zapasowych danych programu Microsoft Exchange Server przy użyciu agenta dla programu Exchange.
W przypadku używania uproszczonego nazewnictwa plików następujące funkcje są niedostępne:
Konfigurowanie tworzenia pełnych, przyrostowych i różnicowych kopii zapasowych w jednym planie tworzenia kopii zapasowych. Trzeba utworzyć oddzielne plany tworzenia kopii zapasowych dla każdego z typów kopii.
Konfigurowanie replikacji kopii zapasowych.
Konfigurowanie reguł przechowywania.
Konfigurowanie regularnej konwersji kopii zapasowych na maszynę wirtualną.
Konwertowanie przyrostowej lub różnicowej kopii zapasowej na kopię pełną.
Ograniczenia dotyczące nazw archiwów
Nazwa archiwum nie może kończyć się numerem.
Systemy plików FAT16, FAT32 oraz NTFS nie pozwalają na używanie następujących znaków w nazwach plików: ukośnika odwrotnego (\), ukośnika (/), dwukropka (:), gwiazdki (*), pytajnika (?), cudzysłowu ("), znaku mniejszości (<), znaku większości (>), oraz kreski pionowej (|).