Polecenia: backup disk i backup vm
--volume=<numery woluminów>
Parametr jest wykorzystywany w poleceniach backup disk i backup vm do określania woluminów, które mają być uwzględnione w kopii zapasowej.
Numery woluminów określa się zgodnie z następującym formatem: <numer dysku>-<numer woluminu>. Na przykład:
--volume=1-1,1-2
Woluminy dynamiczne (w systemie Windows) lub logiczne (w systemie Linux) należy określać za pomocą prefiksu DYN lub z wykorzystaniem ich identyfikatorów GUID. Na przykład:
--volume=DYN1
--volume=e6ee6edc-d1ba-11d8-813e-806e6f6e6963
Aby utworzyć kopie zapasowe wszystkich woluminów dynamicznych i logicznych, określ:
--volume=DYN
Woluminy standardowe i dynamiczne można określać przy użyciu ich liter. Na przykład:
--volume=C
Możliwa jest również notacja mieszana. Na przykład:
--volume=1-1,E,e6ee6edc-d1ba-11d8-813e-806e6f6e6963
Aby wyświetlić numery dysków i woluminów, litery i identyfikatory GUID woluminów, użyj polecenia list disks. Aby wyświetlić identyfikatory GUID o pełnej długości, dodaj parametr --output=raw.
Parametry --disk oraz --volume można zastosować jednocześnie w tym samym poleceniu. Na przykład:
--disk=1 --volume=E
Jeśli nie zostanie określony parametr --disk ani --volume, program utworzy kopię zapasową wszystkich dysków komputera.
Polecenia: recover disk, recover vm, mount
--volume=<numer woluminu>
Polecenie, w którym używa się parametru |
Co oznacza parametr? |
Co się stanie, jeśli parametr nie zostanie określony? |
Wolumin, którego dane zostaną odzyskane z kopii zapasowej. Za pomocą polecenia recover disk można określić kilka woluminów. |
Jeśli parametr --disk jest określony, zostanie odzyskany wskazany dysk. W przeciwnym wypadku polecenie odzyska wszystkie dyski z kopii zapasowej. |
|
Wolumin do zamontowania z kopii zapasowej. Można określić kilka woluminów. |
Wykonywanie polecenia nie powiedzie się. |
Numery woluminów określa się zgodnie z następującym formatem: <numer dysku>-<numer woluminu>. Na przykład:
--volume=1-1,1-2
Woluminy dynamiczne (w systemie Windows) lub logiczne (w systemie Linux) należy określać za pomocą prefiksu DYN. Na przykład:
--volume=DYN1
Aby odzyskać wszystkie woluminy dynamicznych i logiczne, określ:
--volume=DYN
Woluminy standardowe i dynamiczne można określać przy użyciu ich liter. Na przykład:
--volume=C
Możliwa jest również notacja mieszana. Na przykład:
--volume=1-1,E,DYN1
Aby wyświetlić dyski i woluminy zawarte w kopii zapasowej, użyj polecenia list content.
Polecenie: create asz
--volume={<numery woluminów>|all}
W poleceniu create asz parametr określa woluminy, z których wolne miejsce zostanie przydzielone na strefę Acronis Secure Zone, jeśli rozmiar nieprzydzielonego miejsca na określonym dysku będzie niewystarczający. Wolne miejsce zostanie wykorzystane proporcjonalnie do rozmiaru poszczególnych woluminów. Jeśli program --volume=all zostanie określony, wykorzystane zostanie wolne miejsce na wszystkich woluminach określonego dysku.
Bez tego parametru program Acronis Secure Zone wykorzysta jedynie nieprzydzielone miejsce.
Polecenie: resize asz
--volume={<numery woluminów>|all}
Jeśli użyjesz polecenia resize asz, aby powiększyć strefę Acronis Secure Zone, program będzie zachowywał się w sposób opisany wcześniej w przypadku polecenia create asz.
Jeśli użyjesz tego polecenia, aby zmniejszyć strefę Acronis Secure Zone, parametr określa woluminy, do których zostanie dodane wolne miejsce. Do każdego woluminu zostanie dodana taka sama ilość miejsca. Jeśli jest określony parametr --volume=all, wolne miejsce zostanie dodane do wszystkich woluminów na dysku, na którym znajduje się strefa. Jeśli parametr --volume nie jest określony, wolne miejsce pozostanie nieprzydzielone.
Polecenie: delete asz
--volume=<numery woluminów>
W poleceniu delete asz parametr określa woluminy, do których dodane zostanie wolne miejsce po usunięciu strefy Acronis Secure Zone. Do każdego woluminu zostanie dodana taka sama ilość miejsca. Bez tego parametru zwolnione miejsce pozostanie nieprzydzielone.