Gdy ciąg przyrostowych kopii zapasowych w archiwum wydłuży się, konwersja kopii przyrostowej na pełną zwiększy niezawodność archiwum. Czasem warto również przeprowadzić konwersję różnicowej kopii zapasowej, jeśli są od niej zależne kopie przyrostowe.
Podczas konwersji zaznaczone kopie przyrostowe lub różnicowe są zastępowane pełną kopią zapasową obejmującą ten sam punkt w czasie. Poprzednie kopie zapasowe w ciągu nie ulegają zmianie. Są natomiast aktualizowane również wszystkie kolejne przyrostowe i różnicowe kopie zapasowe do najbliższej kopii pełnej. Najpierw są tworzone nowe wersje kopii zapasowych, a dopiero później usuwane są stare kopie. Z tego względu w lokalizacji musi być dostatecznie dużo wolnego miejsca, aby tymczasowo pomieścić zarówno stare, jak i nowe wersje kopii zapasowych.
Przykład
W archiwum znajduje się następujący ciąg kopii zapasowych:
F1 I2 I3 I4 D5 I6 I7 I8 F9 I10 I11 D12 F13
F oznacza pełną kopię zapasową, I — przyrostową, D — różnicową.
Konwertujesz przyrostową kopię zapasową I4 na pełną kopię zapasową. Kopie zapasowe I4, D5, I6, I7, I8 zostaną zaktualizowane, natomiast I10 I11 D12 pozostaną niezmienione, ponieważ zależą od kopii F9.
Wskazówki dotyczące użycia
Konwersja nie polega na utworzeniu kopii kopii zapasowej. Aby uzyskać samowystarczalną kopię kopii zapasowej na dysku flash lub nośniku wymiennym, skorzystaj z operacji export.
W przypadku zamontowania obrazu w trybie do odczytu i zapisu oprogramowanie tworzy przyrostową kopię zapasową zawierającą zmiany wprowadzone w zawartości kopii zapasowej. Kolejne kopie zapasowe nie zawierają tych zmian. Oczywiście jeśli dowolna z kolejnych kopii zapasowych zostanie przekonwertowana na pełną, żadne z tych zmian nie pojawią się w wynikowej pełnej kopii zapasowej.
Ograniczenia
Konwersja jest niedozwolona w przypadku następujących kopii zapasowych: